Captain Fluffy Hair

Na een aantal dagen verplicht bij Bequia te hebben gelegen wegens de wind. Zijn we woensdag 25 januari dan toch maar richting St. Vincent vertrokken.
De wind was toen nog niet helemaal gaan liggen, maar je moet toch een keer verder. Henry had me al gewaarschuwd voor een bumpy vaart en golven van een meter of 5 zijn niet overdreven. Ik had al m’n primatoer pilletje ingenomen – jemig wat zijn die dingen smerig- om me minder zeeziek te voelen dan de vorige keer.

Om een uur of 1 gingen we vol goede moed de open zee op. En het was inderdaad erg bumpy, maar nog best goed vol te houden. Zeker als je buiten in de frisse lucht zit. Op een gegeven moment ben ik in het stuurhuis (wheelhouse) gaan zitten om een beetje van het uitzicht te kunnen genieten. Brett stond op dat moment aan t roer en vond het wel leuk als ik het ook even zou proberen. Ja daar sta je dan.. Nog nooit eerder aan het roer van een boot gestaan, laat staan een jacht van 33m. Maar iedereen vertrouwde erop dat ik het kon. En eerlijk gezegd… het viel erg mee. Het is net als autorijden, alleen een boot wil nog wel eens zijn eigen gang gaan door wind en golven. Ik vond het eigenlijk wel leuk om te doen en Alex vond dat ik het erg goed deed. Sinds die dag ben ik omgedoopt tot Captain Fluffy Hair!!!! Hahaha

Na 2 uur zijn we weer bij St. Vincent. Deze keer liggen we in de Cumberland Bay. Erg mooi!! Het water is er heel rustig, je hebt een mooi uitzicht en aan wal heb je 3 leuke barretjes. Op 26 januari zijn we met het hele gezelschap gaan eten bij een van de barretjes. Eerst wat cocktails bij een andere bar en later door naar een franse bar om daar te eten. Het zag er heel leuk uit. Echt een pirates of the Caribbean stijl. Het eten was ook erg goed en na wat extra strong rum (rum, suiker, kaneel, limoen) haakte de laatste om 23u af.